Een verhaal om over na te denken, uit het prachtige boek “The Way Cafe” van John Strelecky
Een zakenman nam vakantie om even op te laden. Hij boekte een vlucht naar een verre bestemming en maakte daar geregeld wandelingen door een klein dorp. Na een paar dagen viel hem op dat een van de vissers uit het dorp opvallend gelukkig en tevreden bleek te zijn. Dat maakte hem nieuwsgierig en toen hij de volgende dag de visser opnieuw zag, sprak hij hem aan en vroeg hem wat hij overdag zoal deed.
De visser antwoordde dat hij elke dag begon om samen met zijn vrouw en kinderen te ontbijten. Daarna gingen zijn kinderen naar school, vertrok hij om te vissen en ging zijn vrouw schilderen. Als hij na een paar uur voldoende vis had voor die dag ging hij terug en deed hij een dutje. Na het avondeten wandelde hij dan samen met zijn vrouw naar het strand om de zonsondergang te kijken, terwijl hun kinderen in zee zwommen.
De zakenman was stom verbaasd. “Doet u dat elke dag?” vroeg hij. “Eigenlijk wel”, sprak de visser. “In grote lijnen is dit wel zo’n beetje mijn leven”. “En elke dag vangt u vis? “, sprak de zakenman. “Ja, er is veel vis” antwoorde de visser. “Zou u meer vis kunnen vangen, dan die paar die u voor het avondeten nodig hebt?” vroeg de zakenman. De visser keek hem aan en glimlachte. “Oh ja ik vang vaak veel meer dan ik nodig heb, maar die laat ik weer zwemmen, ik vind het gewoon heerlijk om te vissen”. “Maar waarom gaat u niet heel de dag vissen en probeert u zoveel mogelijk te vangen. Die vis zou u dan kunnen verkopen om geld mee te verdienen. Na een tijdje zou u zelfs een tweede boot kunnen komen en nog later een derde, zodat u nog meer vis kunt vangen. Na een paar jaar zou u een kantoor in de stad openen en ik wed dat u binnen tien jaar een grote visexporteur kunt worden”. “Maar waarom zou ik dat doen?” “Nou, voor het geld natuurlijk”, zei de zakenman. U zou erg rijk kunnen worden zodat u kunt gaan rentenieren”.
“Maar wat zou ik dan moeten gaan doen als ik met pensioen ben?”, vroeg de visser nog steeds glimlachend. “Wel, wat u maar wilt natuurlijk”, sprak de zakenman. “Zou ik dan kunnen ontbijten met mijn familie?” “Ja, bijvoorbeeld”, zei de zakenman licht geirriteerd, dat de visser zijn enthousiasme niet deelde. Ën zou ik, gewoon omdat ik het leuk vindt, elke dag een beetje kunnen vissen?”, hield de visser vol. Ïk zie niet in waarom niet”, vond de zakenman. Er zal tegen die tijd wel niet meer zoveel vis zijn als eerst, maar een paar visjes zou je nog wel kunnen vangen”. “En zou ik dan ’s avonds over het strand met mijn vrouw kunnen wandelen, terwijk wij de zon onder zien gaan. En zouden onze kinderen kunen zwemmen in de oceaan?”, informeerde de visser. “Zekker, wat u maar wilt, hoewel uw kinderen dan natuurlijk al volwassen zullen zijn”.
De visser keek de zakenman aan en knikte hem vriendelijk toe. Toen gaf hij de man een hand wenste hem toe dat hij snel zou herstellen.
Wat vindt jij van dit verhaal? Haal jij hier inspiratie uit voor jouw levens loopbaan? Wil je hier eens verder over sparren. Boek dan een kennismaking om te kijken of jij de visser of de zakenman bent in je huidige leven.
Recente reacties